Timo Roosen's carrière bij Team LottoNL-Jumbo begint steeds meer vorm aan te nemen. Na eerder al de Tour Down Under en de Driedaagse van West-Vlaanderen te hebben verreden, startte de Brabander afgelopen maand in zowel de Ronde van Baskenland als de Ronde van Catalonië. Lees erover in deel 4 van zijn dagboek: Timo tussen de grote namen.

“De afgelopen maand heb ik aan het echte werk mogen proeven tijdens de rondes van Catalonië en Baskenland. In die koersen had ik twee doelen. Het voor het eerst goed bijstaan van een kopman en zelf beter en sterker worden.
 

“Ik moet eerlijk zeggen dat de Ronde van Baskenland toch wel erg zwaar was. Ik kon niet echt potten breken en had er stiekem een beetje meer van verwacht. Gelukkig heb ik de koers wel uitgereden, dat wilde ik echt heel erg graag. Er deden zoveel klimmers mee dat ik bang was om snel te moeten lossen. Als dat dan gebeurt heb je namelijk een probleem en moet je misschien wel 100 kilometer alleen fietsen. Ik heb een beetje als een jojo gefietst. Het ene moment tussen de auto's, het andere weer terug in de staart van het peloton. Bij iedere afdaling wist ik wel weer goed terug te komen.
 

“Het is geweldig om tussen de absolute wereldtop te mogen rijden, alhoewel ik niet echt tegen ze op kijk. Ik heb natuurlijk heel veel respect voor die toppers, maar ik ben nu zelf ook een World Tour wielrenner. Als ik alleen maar bezig ben met tegen andere mensen opkijken, zit ik alleen maar achterin het peloton om me heen te kijken. Dat is niet de bedoeling.
 

“In Catalonië heb ik vooral in dienst van Wilco Kelderman en een beetje in dienst van Steven Kruijswijk gereden. Hij had vooral een vrije rol. Het was mijn taak om Wilco uit de wind te houden en bij klimmetjes voor in het peloton te houden. Ook moest ik een beetje bidons gaan halen bij de wagen. Dat zijn de dingen die ik erg leuk vind om te doen! In een van de etappes brak het peloton vlak voor Wilco, toen moesten we hem als ploeg snel terug gaan brengen. Dat vergde wel heel veel energie van me. Als ik echt niet meer kon, liet ik me langzaam afzakken naar een groepje en reden we samen richting de finish. We hadden er allemaal baat bij om nog een beetje door te rijden, om op tijd binnen te komen.
 

“Afgelopen week ben ik vooral bezig geweest met de Amstel Gold Race van vandaag. Dat is de grootste Nederlandse wedstrijd die je als wielrenner maar kunt rijden. Ik heb me er zo goed mogelijk op voorbereid door veel “huiswerk” te doen. Ieder klimmetje weet ik wel uit mijn hoofd. Ik hoop vooral dat ik in een vroege vlucht mee mag en kan. Voor de finale heb ik geen illusies, dat is voor de grote meneren weggelegd. Ik ben vooralsnog blij als ik het tot de finale heb vol weten te houden.
 

“Als ik even twijfel over mijn kunnen dan heb ik nog altijd een goede Ronde van Zeeland Seaports om even aan terug te denken voor inspiratie. Dat is tot nu toe de beste koers die ik heb gereden sinds ik bij Team LottoNL-Jumbo zit. Als er, net zoals toen, waaiers ontstaan ben ik sowieso wel in mijn element. Ik heb overigens toevallig tijdens die Ronde ontdekt dat ik wel hard over kasseien kan rijden. Dat had ik tot nu toe nog nooit gedaan. Wie weet komt dat ooit nog van pas tijdens Parijs-Roubaix. Ik ben in ieder geval niet bang!”

*De sponsoren van Timo hebben dit dagboek eerder al ontvangen in een exclusieve nieuwsbrief.