Vrijdag de dertiende dus. Het is even na vijven. In Potenza passeert Bouwman met de handen in de lucht de finishlijn in de zevende etappe van de Giro d’Italia van 2022. Op de achtergrond steekt ploegmaat Tom Dumoulin in zijn laatste meters eveneens zijn handen omhoog. Bouwman heeft zojuist zijn grootste succes als beroepswielrenner behaald. “Het is je zo gegund jongen”, zegt Sam Oomen na zijn binnenkomst tegen de blondgelokte dagwinnaar. “Ik gun het niemand meer dan Koen. Hij verdient dit het meest van iedereen”, voegt Dumoulin daar op zijn beurt aan toe. “Dit vind ik nog tien keer mooier dan zelf winnen.”

Vroeg in de etappe trekken Bouwman en Dumoulin ten aanval. Bouwman sluipt in het aantrekkelijke openingsuur van de heuvelachtige rit mee in het wiel van Wout Poels. Dumoulin probeert kort daarachter de concurrentie af te stoppen, maar belandt zelf ook in de vlucht. “Het was oorspronkelijk helemaal niet de bedoeling om zelf mee te zitten. Ik probeerde de uitvalspoging van Koen te beschermen en mee te springen met iedereen die in de tegenaanval ging.”

Bouwman is maar wat blij met de aanwezigheid van Dumoulin. “Het was een mooi groepje waarmee we vooraan zaten. Met de aanwezigheid van Tom, Poels en Bauke Mollema waren we als Nederlanders goed vertegenwoordigd in de kopgroep van zeven. Ik zei nog dat er wel een Nederlander moest gaan winnen en dat we elkaar zeker niet moesten flikken. Maar met de aanwezigheid van onder andere Davide Formolo was dat geen vanzelfsprekendheid.”

“Het was een ideale dag voor vluchters. Het peloton maakte niet echt aanstalten om ons terug te halen. Ik voelde me gedurende de dag erg sterk en kon zo veel bergpunten pakken.”

Zelfs zoveel dat Bouwman zich verzekerde van de blauwe bergtrui. Hij was duidelijk een van de sterksten van de kopgroep. Samen met Dumoulin, Mollema en Formolo bleef de Gelderlander voorop in de race. “In de finale reden we een hoog tempo. De tempoversnellingen wisselden elkaar in rap tempo af.”

Bouwman moest kort lossen op een van de beklimmingen in de slotfase. “Ondanks dat ik me echt goed voelde, kende ik één slecht moment. Dat was voor mezelf ook wel een verrassing. Ik kon mijn explosiviteit niet zo etaleren op dat moment. Gelukkig kon ik een hoog constant tempo blijven rijden waardoor ik terugkeerde bij de andere jongens. In de afdaling kon ik vervolgens even herstellen.” In de stijgende meters die de slotfase van de etappe rijk is, weet Bouwman vervolgens prima te counteren op aanvallen van Mollema en Formolo. “Die laatste steile stukken lagen mij goed. Ik kon de speldenprikjes van Bauke en Davide ongedaan maken. Daar was ik sterk genoeg voor. De puzzelstukjes vielen vervolgens allemaal ineen. Het plan van de ploeg pakte prima uit. Dit was een echte teamprestatie.”

Daarmee doelt Bouwman vooral op het werk van zijn ploegmaat Dumoulin. “Dat er een voormalig winnaar van de Giro voor mij als simpel knechtje op kop rijdt, dat is echt bijzonder te noemen. Dat besef ik me heel goed. Ik ben Tom zo dankbaar voor hetgeen hij voor mij betekend heeft in deze etappe. We kennen elkaar goed. We hebben in het voorjaar samen een aantal weken doorgebracht in Colombia. In de aanloop naar de Giro zijn we samen op hoogtestage geweest. Dat heeft onze band versterkt. Ik kan wel zeggen dat het bijzonder is om zulk soort jongens om me heen te hebben.”

Dumoulin en Bouwman besloten in het voorjaar naar Zuid-Amerika te trekken om aldaar een aantal weken te trainen in de bergen van Colombia. “Tom vroeg me of ik met hem meewilde. Hij zocht een trainingsmaatje. Hij vroeg het me toen ik naast hem fietste. Ik hoefde er slechts driehonderd meter over na te denken.”

“In Colombia heb ik ondervonden wat voor een geweldig mens Koen is”, jubelt Dumoulin. “Het is een fantastische jongen. Het klikt heel goed tussen ons. In Colombia kwam ik er ook achter hoe rap Koen is. Het verbaast me dus totaal niet dat hij in staat is een etappe in de Giro te winnen. Hij is de stille kracht van de ploeg. Hij is altijd opgewekt en immer hardwerkend. Hij cijfert zich continue weg in dienst van zijn ploeggenoten. Vandaag is het een keer zijn dag. En dat verdient hij het allermeest van iedereen.”

Die unieke band wordt maanden later in de Ronde van Italië dus bezegeld met een ritzege van Bouwman. “Het was echt een ongelooflijk mooie dag. Ik heb er geen woorden voor om te beschrijven hoe mooi dit is. Ik zal me dit mijn leven lang blijven heugen.”

Bouwman zegt nog niet verzadigd te zijn in de huidige Giro. “We zijn nu een week onderweg in deze mooie wedstrijd. Deze Giro is zeker al een succes voor mij. Maar ik geloof dat er nog een hoop kansen liggen voor onze ploeg. We zetten in op nog meer succes. Wat er voor mij nu nog volgt, is bonus.”