De opleidingsploeg maakte dit jaar zijn debuut in de Ronde van Italië voor renners tot en met 23 jaar. “We voelden dat we er dit jaar klaar voor waren. Deze koers staat hoog aangeschreven en de renners vroegen specifiek naar het opnemen van deze wedstrijd in ons programma”, geeft ploegleider Wagner aan. “We benoemden de Giro als hoofddoel en zetten een traject in dat moest leiden tot eindwinst, met Johannes en Tijmen als kopstukken.”

De wedstrijd startte met een tijdrit van bijna tien kilometer in en rondom het Noord-Italiaanse Aglié. “Het parcours was biljartvlak. Ik reed die dag een van mijn betere races tegen de klok”, blikt Staune-Mittet terug op zijn achtste plaats tijdens de ouverture. “Loe van Belle en Per Strand Hagenes leverden eveneens een topprestatie. Op die manier nestelden we onszelf gelijk in de bovenste regionen van het klassement. Dat gaf het zelfvertrouwen een boost.”

Na twee verraderlijke etappes wachtte op dag vier al de rit met finish bovenop de mythische Stelvio. “Nog nooit klom ik in wedstrijdverband hoger dan 1500 meter”, vertelt Graat. “Het was spannend hoe mijn lichaam zou reageren op koersen boven de tweeduizend meter, maar ik denk dat ik voor die test geslaagd ben.”

Wagner verklaart het strijdplan dat Staune-Mittet, Graat, Strand Hagenes, Van Belle en Menno Huising die dag meekregen. “We reden die etappe telkens op de voorposten van het peloton. Het was de bedoeling om Per mee te sturen in de vlucht van de dag, zodat hij zich later kon leegrijden voor Johannes en Tijmen. Dat lukte. Menno reed eveneens tot diep in de finale met de beteren mee omhoog. De Stelvio liegt nooit. De besten zullen daar altijd komen bovendrijven.”

Wagner is trots dat achteraf bleek dat Staune-Mittet tot die besten behoorde. De Noor zelf vertelt hoe de dag er vanuit zijn perspectief uitzag. “De hele etappe voelde ik mezelf op mijn plek. Er waren geen oortjes om te overleggen met de ploegleiding. In de koers gaf ik bij Tijmen aan dat ik me enorm goed voelde. De ploeg had ons in een zetel naar de beslissende stroken van de klim gebracht en het was aan ons om het af te maken. Ik dacht niet te veel na en reed op instinct. Het was denk ik mijn beste dag op de fiets ooit. Ik besef maar al te goed hoe speciaal het is om te mogen winnen op zo’n heroïsche klim.”

Staune-Mittet greep niet alleen de ritzege, maar mocht zichzelf ook in de roze leiderstrui hijsen. Daarmee veranderde de dynamiek in de koers. “Plots moesten we gaan controleren en verdedigen. De trui pakken is één, maar om hem te verdedigen is net zo lastig”, weet Graat maar al te goed. Wagner voegt daar aan toe: “Controleren was zeker niet eenvoudig. Zonder communicatiemiddelen kun je vanuit de volgauto weinig sturen. Bovendien reden er de afgelopen week 35 ploegen met elk vijf renners in koers. Het is knap hoe onze mannen in de wedstrijd met elkaar hebben gecommuniceerd en hoe zij precies van elkaar wisten wat wel en niet diende te gebeuren.”

“Het team reed zo sterk, waardoor ik me op de dagen na de Stelvio geen moment in het nauw heb gevoeld”, doelt Staune-Mittet op rit vijf en zes. Etappe zeven bleek met ruim vierduizend hoogtemeters opnieuw een zeer lastige. Wagner: “Op de voorlaatste dag was dat het moment in de koers waar we bij de les moesten zijn. Maar Johannes was zo zelfverzekerd. Er zat de voorbije week een hele goede kop op. Zijn prestatie op de Stelvio had hem zo gesterkt, dat hij wist dat hij de eindzege in de wacht kon slepen. Toch blijft het altijd opletten.”

Maar in rit zeven vergrootte Staune-Mittet zijn voorsprong opnieuw in een man-tegen-mangevecht. “Na die dag wisten we eigenlijk wel dat al het harde werken beloond zou gaan worden”, blikt een trotse Graat terug.

Staune-Mittet wist naast de eindzege ook de bergtrui in de wacht te slepen. Ook kroonde Jumbo-Visma zich tot de beste in het ploegenklassement. Wagner: “Dat was geen doel op zich, maar het is wel een mooie afspiegeling van de afgelopen week. Het hele team heeft hard gewerkt. Het was een prachtig moment om ze alle vijf samen op het podium te zien. Ze hebben samen hard gewerkt om dit doel te behalen. Als ploegleiding zijn mijn collega Sierk-Jan de Haan en ik enorm trots.”

De laatste woorden zijn voor de laureaat. “Het is prachtig om met de roze trui naar huis te vertrekken. Dit voelt echt als een overwinning van ons allen. De teamgeest die afgelopen week rond onze ploeg hing, was magisch. Ik zal me deze week voor m’n leven lang herinneren. We hebben na de triomf van Primoz in mei nu ook in juni geschiedenis geschreven door voor de eerste maal in de historie van het team de Giro Next Gen te rijden en gelijk te winnen”, sluit Staune-Mittet, in 2024 onderdeel van de WorldTour-ploeg van Jumbo–Visma, af.