Het tweeluik geldt steevast als ideale voorbereiding op het WK, maar dat is dit jaar even anders. Met de wereldkampioenschappen achter de rug maakt het peloton de oversteek naar Noord-Amerika, om aldaar dus te koersen in Québec (vrijdag) en Montréal (zondag).

“Er is enige kans op regen”, stipt ploegleider Maassen aan. “Dat kan het verloop van de koers best beïnvloeden. In de afgelopen jaren zijn deze races vaak pas beslecht in de laatste ronde. Ik durf niet met zekerheid te zeggen dat dat dit jaar weer het geval gaat zijn. Het kunnen zomaar hele open koersen worden die al vroeg tot ontbranding komen. Dat is voor ons niet erg. We treden aan met een sterke groep die klaar is om te strijden voor de prijzen.”

Daarmee doelt de 58-jarige coach op onder meer Christophe Laporte en Benoot. Het parcours van de GP Québec bevat zestien ronden van iets meer dan twaalf kilometer, in totaal dus ruim tweehonderd kilometer. “Op voorhand geef je coureurs met een goede punch hier een goede kans. Christophe is zo’n renner die op zo’n parcours goed uit de voeten kan. Zondag zal het dan weer iets meer voor Tiesj zijn”, schat Maassen in.

De Belg zelf is het daar wel mee eens. “De race in Montréal bevat nog nét iets meer hoogtemeters dan de drieduizend in Québec. Daarmee is dat meer een koers voor de klimmers. Vaak komt het neer op de laatste ronde. We zullen als ploeg de hele dag alert moeten zijn, om aan het eind goed voor de dag te kunnen komen. Het kan zomaar zijn dat de koers al vroeg openbreekt, zeker wanneer er neerslag gaat vallen. Dat mag van mij. Ik heb het gevoel dat ik er klaar voor ben en heb veel vertrouwen. Ik heb deze koersen al driemaal eerder gereden. Mijn herinneringen zijn enkel zoet.”

“De vorm is ook in orde”, vervolgt Benoot. “Afgelopen week reed ik de Bretagne Classic. Dat was mijn eerste wedstrijd na vier koersloze weken. Ik kon me mengen in de strijd om de overwinning, dus dat is denk ik een goed teken. Na de Tour en het WK heb ik bewust een rustperiode ingelast. Ik merkte dat ik wat last had van decompressie. Vervolgens ben ik op trainingskamp geweest in het bijzijn van mijn familie en vrienden. Daar heb ik de nodige arbeid kunnen verrichten en kunnen genieten. Zo vang ik de laatste periode van het seizoen met frisse moed aan. Als ik lekker in de wedstrijd zit en mijn eigen ding kan doen, kan ik mooie resultaten behalen in deze twee koersen.”

Robert Gesink wist beide wedstrijden al eens te winnen. Het is exact tien jaar geleden dat de Varssevelder zegevierde in de grote prijs van Québec. Maassen herinnert zich het nog als de dag van gisteren. “Dat was een prachtige overwinning, die uiteindelijk geheel onverwachts kwam. Robert was in het offensief, maar werd gegrepen. Op dat moment gaf ik niks meer voor zijn kansen op de overwinning. Het lukte hem zichzelf te herpakken en zich te handhaven in de eerste groep. In een sprint der stervende zwanen zette hij al vroeg aan, en het lukte hem wonder boven wonder zijn wiel als eerste over de streep te drukken. De blijdschap was destijds enorm.”

Rohan Dennis staat op Canadees grondgebied voor het laatst op het startblad als wielerprof. Achter de naam van de Australiër staat echter nog een vraagteken vanwege aanhoudend fysiek malheur na zijn val op het WK. “Het feit dat hij is afgereisd waarderen we enorm. Het tekent de prof die Rohan is. We zitten deze periode vooral vanwege de vele koersen niet erg ruim in de beschikbare manschappen. Rohan schikt zich hier volledig in dienst van de ploeg. Hij aarzelde geen moment en stond klaar om het team te helpen omdat de situatie daar om vroeg. Hij had een mooier afscheid verdiend, maar het is nu eenmaal niet anders”, besluit Maassen.