Het zag er allemaal goed uit voor Cian Uijtdebroeks in het eerste deel van de Giro. Totdat de jongeling plots ziek werd en opgave onvermijdelijk bleek. “Gelukkig gaat het nu weer goed met me”, vertelt de Belg. 

“Het was best een fikse teleurstelling”, zo omschrijft de Belg zijn noodgedwongen exit in Italië. “Ik reed met een goed gevoel rond in de Giro. Ondanks dat het parcours in het eerste gedeelte niet op mijn lijf geschreven was, verliep alles volgens plan. We hadden allemaal het idee dat het beste nog moest komen. Helaas is ziekte nooit helemaal te vermijden. Ik had na de rustdag al verhoging. Dan zit er niets anders op dan voor je eigen gezondheid te kiezen. Het was de enige juiste beslissing om uit koers te stappen.”

Uijtdebroeks vertelt dat het niet gemakkelijk was om het vervolg van de Ronde van Italië vanuit huis te volgen. “Ik wilde de jongens blijven steunen vanuit huis, maar om eerlijk te zijn was dat best pittig. We hadden in Italië het doel om zoveel mogelijk ritten te winnen én om een goed klassement te rijden. In twee dagen tijd kon door beiden een streep. Dat was even een bittere pil. De vier renners die overbleven in koers, hebben gestreden tot het eind”, zo neemt de Belg zijn petje af voor Jan Tratnik, Attila Valter, Tim van Dijke en Edoardo Affini.

Samen met de begeleiding van Team Visma | Lease a Bike richtte Uijtdebroeks het vizier direct op de nabije toekomst. “Bij thuiskomst heb ik eerst een volle week niets gedaan. Dat was nodig om te herstellen. Vervolgens ben ik richting Andorra vertrokken om te gaan trainen op hoogte. In de eerste paar dagen heb ik daar nog noodgedwongen rustig aan gedaan. Ik had nog steeds last van mijn longen. Vervolgens heb ik dag per dag stappen gezet. Momenteel zit ik weer op een goed niveau. Het is nu zaak om even een paar dagen uit te rusten en dan hoop ik te kunnen knallen in Zwitserland”, toont de 21-jarige renner zich ambitieus.

Hoever die ambities precies reiken, kan Uijtdebroeks zelf moeilijk voorspellen. “Natuurlijk streef ik in de Ronde van Zwitserland een zo hoog mogelijk klassement na, maar het is in de eerste plaats vooral ook een test om te zien waar ik nu sta. Ik hoop een hoog niveau te halen. Wilco Kelderman en Ben Tulett hebben komende week ook een beschermde status. Zo staan we met een sterk blok aan de start”, weet Uijtdebroeks.

“We hebben in de breedte een heel sterke ploeg aan het vertrek”, vertelt Reef op zijn beurt. “Cian heeft even tijd nodig gehad om te herstellen, maar heeft in de afgelopen weken goed kunnen trainen. Wilco, Ben, maar ook Johannes Staune-Mittet hebben een goed trainingskamp in Sierra Nevada achter de rug. Dat trainingskamp belegden ze vooral met het oog op deze koers. We beginnen zonder uitgesproken leider, maar wel met enkele vooruitgeschoven pionnen. We hebben uiteindelijk wel de ambitie om mee te strijden voor het eindpodium.”

Reef kan ook iets kwijt over het parcours van de 87e editie van de Ronde van Zwitserland. “Net als altijd is het parcours dat we dit jaar voorgeschoteld krijgen erg zwaar te noemen. We starten op dag één met een proloog van bijna vijf kilometer. Etappe twee en drie kennen een heuvelachtige finale, maar vanaf rit vier zoeken we het echte hooggebergte op. De slotrit is een klimtijdrit die we kennen uit de Ronde van Romandië van twee jaar geleden. Die rit gaat grote verschillen teweeg brengen en dus ook doorslaggevend zijn voor het eindklassement. Het is een erg uitdagende editie van de Ronde van Zwitserland”, durft Reef wel te stellen.

“Zelf bewaar ik wel goede herinneringen aan deze koers”, vertelt Uijtdebroeks tot slot. “Vorig jaar was ik hier zevende in het eindklassement. Zeker de ritten in het hooggebergte moeten mij liggen. Ik ben blij dat ik na mijn ziekte al snel weer een mogelijkheid krijg om te koersen in wedstrijdverband. Ik kijk er erg naar uit.”

Naast Uijtdebroeks, Kelderman, Tulett en Staune-Mittet staan ook Valter, Robert Gesink en Milan Vader aan de start van de Zwitserse rittenkoers.