Niets leek een traditioneel koersverloop in de weg te staan. Een groep van vier renners vormde de kopgroep, maar bleef de gehele dag binnen schootsafstand van het peloton. Onder het genot van een aangenaam lentezonnetje overbrugden de renners onderweg twee korte klimmetjes, alvorens ze aan het hectische slot begonnen. De wind speelde in de laatste dertig kilometer een rol en de nervositeit nam daarmee toe.

Michel Hessmann, Johannes Staune-Mittet en later ook Pascal Eenkhoorn bleken het geluk vandaag niet aan hun zijde te hebben. Hessmann kwam ten val, maar kon zijn weg met enkele schaafwonden vervolgen. Staune-Mittet en Eenkhoorn werden onbedoeld opgehouden door gevallen renners. Aan het front bleven Gesink en Foss wel bespaard van pech. Gesink hield Foss knap van voren in een groep waarin de snelheid inmiddels flink de hoogte in werd gejaagd.

“Alles wees erop dat het een rustige openingsetappe zou worden”, vertelt dienstdoende ploegleider Maarten Wynants. “Op het eind kwam echter de wind om de hoek kijken en die blies een storm aan nervositeit het peloton in, met een massale valpartij tot gevolg. Het hek was vervolgens van de dam, waardoor meerdere ploegen met ambities zichzelf van een plek aan het front wilden verzekeren. Michel kwam daarna ten val, maar heeft ondanks enkele fikse schaafwonden de wedstrijd uit kunnen rijden. De rust leek even wedergekeerd, maar op vijftien kilometer van de finish was het opnieuw raak. Pascal en Johannes werden daarvan het kind van de rekening.”

Wynants geeft te kennen dat het uitgetekende strijdplan enigszins werd omgegooid. “We hebben geanticipeerd op de situatie en alle ballen op een zo hoog mogelijke klassering van Tobias gezet. Robert heeft uitstekend werk voor hem verricht. Uiteindelijk resulteerde de verrichte arbeid in de tiende plaats voor Tobias. Hij voelde zich goed vandaag. Met het nodige klimwerk en de race tegen de klok van aankomende zaterdag in gedachten, kan Tobias hier iets moois gaan neerzetten. Daar gaan we als ploeg alles aan doen”, sluit de Belg af.