Vanuit de start ontstond er al snel een kopgroep van zes renners. Het sextet kreeg een maximale voorsprong van vijf minuten. Op iets minder dan honderd kilometer van de meet besloot Team Jumbo-Visma de koers te openen. Nathan Van Hooydonck viel aan en kreeg Victor Campenaerts met zich mee. Al snel maakten de beide aanvallers de oversteek naar de kopgroep. Achter de kopgroep werden ook in het peloton de duimschroeven steeds strakker aangedraaid.

Nadat de vlucht van Van Hooydonck strandde, was het Benoot die op de Keutenberg de dans leidde. Met een stevige tempoversnelling wist hij een favorietengroep te creëren.

In de laatste twintig kilometer wisten Kwiatkowski en Cosnefroy te ontsnappen uit de favorietengroep. De twee aanvallers kregen al snel een gat en werden niet meer teruggepakt. In de laatste kilometer wist Benoot met een sterke demarrage weg te komen uit de achtervolgende groep en zo de derde plek te grijpen in de Amstel Gold Race.

Benoot vond het een mooi koersverloop. “Nathan brak de koers open. Dat zorgde voor een goede situatie voor ons. Het is zonde dat Christophe viel. De jongens hebben mij perfect afgezet op de Kruisberg. Ik denk dat ik de ontsnapping heb geforceerd op de Keutenberg. Ik voelde me echt goed tot daar. Daarna was het moeilijk met de mannen van INEOS, omdat zij met twee waren. In de afdaling naar de Geulhemmerberg miste ik een bocht en bracht ik Cosnefroy terug. Toen we vooraan waren, demarreerde hij vol en had ik het even lastig. Derde was het maximale. Ik heb het twee keer geprobeerd en de tweede keer was het raak.“

Ook Van Hooydonck wist zich nog in de prijzen te rijden. De aanvalsdrift van de Belg werd beloond met de Herman Krott-trofee, voor de meest strijdlustige renner. “Het was leuk. Als de koers zoals gebruikelijk ontploft zou zijn op de Kruisberg had ik misschien van nog meer waarde kunnen zijn voor Tiesj. INEOS hield het tempo enorm hoog. Dat was jammer. Volgende week is met Parijs-Roubaix het laatste grote doel van mijn voorjaar. Dan is het fijn om met een goed gevoel die kant op te gaan. Het is ook tof om nog de prijs van de strijdlust mee te nemen en op het podium te staan.”

Tom Dumoulin reed vandaag door voor hem bekend terrein. “Het was superspeciaal. Hier keek ik al zes jaar naar uit. Vorig jaar was ik als gast aanwezig en zag ik hoe de koers van buiten beleefd werd. De ploeg heeft vandaag supergoed gereden, met Tiesj op het podium. We misten Wout natuurlijk, maar Tiesj heeft de Team Jumbo-Visma- kleuren goed laten zien. Voor mezelf was het een prima koers, maar nog niet op het niveau om echt de finale mee te kleuren. Dat was misschien ook niet te verwachten. Ik ben tevreden. Het was goed, alleen als je hier mee wilt doen voor de bovenste plekken moet je top zijn. Hopelijk komt er de komende weken nog een stapje bij. Morgen vertrek ik voor een hoogtestage en dan staat de Giro voor de deur. Daar kijk ik ook alweer naar uit.”