Sepp Kuss verscheen vanochtend niet aan de start in Thônes. De 29-jarige Vuelta-winnaar voelde zich al enkele etappes niet helemaal fit. In overleg met de ploegleiding werd er beslist om hem de nodige rust te gunnen met het oog op de Tour de France. Ploegleider Grischa Niermann: “Sepp was voor de Dauphiné al wat ziek en dat kwam hij tijdens de afgelopen week niet te boven. We wilden geen risico’s nemen richting de Tour. Sepp heeft nu nog een aantal weken om te recupereren en om zich optimaal voor te bereiden.”

Het overgebleven viertal van Team Visma | Lease a Bike vertrok voor de 160 kilometer lange slotetappe. Onderweg moest er opnieuw veel geklommen worden. De aankomst lag boven op Plateau des Glières. Net als gisteren koos een renner van de geel-zwarte formatie voor de aanval. Bart Lemmen maakte deel uit van de kopgroep van elf, die naarmate de etappe vorderde uitdunde. Op de slotklim werden de laatste vluchters ingerekend door de groep der favorieten.

In die groep der favorieten was Jorgenson, die voor aanvang van de rit tweede stond op 1’02” van leider Roglic, omringd door ploeggenoten Tiesj Benoot en Koen Bouwman. Op de slotklim van de Col des Glières werd het tempo bepaald door Ineos Grenadiers in dienst van latere ritwinnaar Rodriguez. Alleen Jorgenson kon het tempo van de Spanjaard volgen. Ondertussen kreeg geletruidrager Roglic het moeilijk met nog vijf kilometer te gaan. Jorgenson kwam seconde per seconde dichter bij de Sloveen in het virtuele klassement, maar het uiteindelijke verschil van 48 seconden aan de streep volstond niet. Jorgenson eindigde de Dauphiné als tweede in het klassement, op acht seconden van Roglic.

“Ik voelde op de eerste helling van de dag dat Roglic niet zijn beste dag had. Later bleek dat mijn gevoel juist zat”, blikt Jorgenson terug. “Ik werd vanochtend wakker met het gevoel dat het nog mogelijk was om de eindoverwinning te pakken. Met nog vijf kilometer te gaan trok Laurens De Plus stevig door, waardoor iedereen op de limiet zat. Toen even later Rodriguez aanviel, wist ik dat ik moest volgen. Ik keek niet meer achterom, maar ik hoorde via de communicatie dat Roglic het moeilijk had. Ik hield ook Gee in de gaten. Hij stond voor aanvang van de etappe maar elf seconden achter me in het klassement. Eens hij moest lossen, reed ik vol tot de finish met Rodriguez.” 

“Ik kwam er dichtbij, maar helaas mocht het niet zijn”, gaat Jorgenson verder. “Ik heb nergens spijt van, dus ik kan met een opgeheven hoofd deze Dauphiné verlaten. Ik kan dan ook niet anders dan tevreden zijn met mijn prestaties deze week. Verder wil ik graag Tiesj Benoot en mijn andere ploeggenoten bedanken voor de steun onderweg. De hele dag door bleef Tiesj tegen me zeggen dat ik er moest blijven in geloven. Doorheen mijn carrière geloven anderen meer in mij dan dat ik in mezelf geloof, maar dat is stilaan aan het veranderen. Ik kijk uit naar de Tour.”

Ook ploegleider Niermann blikt tevreden terug. “We hebben deze week opnieuw onze dosis pech gehad met de valpartijen van Steven Kruijswijk en Dylan van Baarle en met de opgave van Sepp. Maar ik zag ook hoe de jongens weerbaarheid hebben getoond de laatste dagen. Ook vandaag waren we weer goed. Matteo strandde uiteindelijk op acht seconden van de eindzege, wat heel knap is. Hij kreeg vandaag de kans en hij heeft die ook gegrepen. Nadenken over een eventuele gemiste ritzege is niet aan de orde: hij is vol voor het eindklassement gegaan. We kunnen heel blij zijn met de tweede plek in het eindklassement en met de witte trui. Matteo trekt straks met een goed gevoel naar het laatste trainingskamp in aanloop naar de Tour.”