Vanuit het vertrek was het direct klimmen geblazen. Enkele renners kozen het hazenpad in de etappe die ruim 2700 hoogtemeters kende. De vluchters werden de gehele dag door het peloton onder controle gehouden. Team Jumbo-Visma zette zich in de slotfase van de etappe op kop en zorgde zo dat de kopgroep nog voor de 6,2 kilometer lange slotklim werd ingerekend. Chris Harper, Christophe Laporte en Tiesj Benoot waren daar de voornaamste verantwoordelijken voor.

Steven Kruijswijk zette zich naarmate de weg omhoog begon te lopen op kop van het inmiddels uitgedunde peloton. Kort na de kopbeurt van de jarige Nederlander was het de beurt aan Jonas Vingegaard. De Deen zorgde er met de kopmannen Primoz Roglic en Van Aert in zijn wiel voor dat niemand kon wegrijden uit de groep van de favorieten. Van Aert leek even een slecht moment te kennen, maar werd even later door beulswerk van de inmiddels uitgezakte Vingegaard teruggebracht naar de kop van de koers.

Van Aert was zodoende in staat mee te spurten voor de overwinning. De Belgisch kampioen leek af te stevenen op de winst en gooide zijn handen in de lucht. Tot ieders grote verbazing kwam Gaudu als een duveltje uit een doosje nog voorbij razen. Direct besefte de winnaar van de openingsetappe dat niet hij, maar de Fransman als eerst zijn wiel over de streep drukte. Mede door de gesprokkelde bonificatieseconden staat Van Aert nu weer aan de kop van het klassement. Roglic eindige als twaalfde en ziet zichzelf nu terug op de achtste plaats in de algemene rangschikking.

“Een beginnersfout. Ik kan het niet op een andere manier omschrijven”, zegt Van Aert. “De ploeg werkte de hele dag hard met maar één doel. We wilden dolgraag opnieuw een etappe winnen. Des te pijnlijker is het dat ik het op zo’n manier uit handen laat glippen. Zoiets is me nog niet eerder overkomen. Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Ik had het in eigen handen, maar heb het weggegeven. Toen ik de renner van Cofidis aan mijn linkerzijde passeerde, dacht ik dat ik mijn wiel als eerst over de streep ging drukken. Op een aankomst als deze verlies je heel rap de pure snelheid. David kwam vervolgens heel snel voorbij. Al snel zag ik in dat ik een fout maakte.”

Van Aert prijst andermaal het werk van zijn team en is niet van plan bij de pakken neer te gaan zitten. “Ik zat op de steile stukken van de klim op mijn limiet. Het is aan Jonas te danken dat ik überhaupt nog in staat was mee te spurten voor de overwinning. Morgen is het de dag van de tijdrit. Daar kijk ik erg naar uit. Hopelijk herstel ik snel, want het was geen gemakkelijke dag vandaag. Ik zal morgen alles in het werk stellen om mijn gele trui te verdedigen. Hopelijk kan ik ook weer meedoen om de etappeoverwinning. Ik heb iets goed te maken”, sluit de klassementsleider af met een knipoog.