Achter de schermen wordt er bij Team Jumbo-Visma hard doorgewerkt. “We staan als ploeg constant met elkaar in contact. Ik heb eigenlijk de ene na de andere call en online-vergadering. We hebben als ploegleiders, als leiding en coaches, snel om de tafel gezeten om te bepalen hoe we hier richting aan zouden geven. Om ervoor te zorgen dat als de competitie hervat wordt, de motivatie hoog is.”

Ook de persoonlijke ontwikkelplannen van staf en renners zijn inmiddels – er is tijd voor veel zaken in een tijd als deze – al tegen het licht gehouden. “Iedere renner heeft een persoonlijk ontwikkelplan, dat geregeld met zijn coach wordt besproken. We hebben die profielen opgesteld na een persoonlijkheidstest bij de Talentenacademie van Joost Leenders. We zijn er eerst met de coaches en afgelopen winter ook met de renners mee aan de slag gegaan. Als je toch sterker uit deze hele situatie wilt komen, is het goed de tijd te benutten en jezelf op een aantal punten verder uit te dagen. We maken digitaal groepjes, nemen situaties door, verwachten inbreng van de renner zelf. Dat laatste is natuurlijk ook belangrijk. Op deze manier kun je als coach het contact met je renner nog meer versterken. Je begrijpt elkaar nog beter.”

Zeeman schetst in het artikel in NLCoach de functie van coach binnen een wielerploeg. “Je bent de schakel tussen de renners, de voedingsdeskundige, de specifieke begeleiders, de fysio’s, de krachttrainer. Alles loopt via de coach.”

Bij Team Jumbo-Visma begeleidt iedere coach een aantal renners. Die keuzes zijn mede bepaald door de persoonlijkheidsprofielen van renners én coaches. “Dat contact, die aandacht, is belangrijk. Natuurlijk gaat dat vaak over sportieve zaken, over trainingen, over pijntjes. Maar in deze dagen vraag je, meer dan anders misschien wel, ook naar persoonlijke dingen. Het klopt wel dat veel renners dit lastig vinden. Sommigen wonen in Spanje of Andorra en kunnen de straat niet op. Zij trainen op hun Tacx in de huiskamer of op het balkon. Anderen hebben juist tijd te veel en moet je ervoor behoeden dat ze hun dagen volcontinue in het zadel doorbrengen. Tony Martin vermaakt zich bijvoorbeeld prima thuis, liet hij weten. Iedereen in zijn omgeving is gezond. Hij fietst iedere dag lekker een stuk. Mooi weer. Geen enkel probleem. Maar er zijn ook jongens die de hele dag online het nieuws volgen en daar heel onrustig van worden.”

Het is voor topsporters, en dus ook voor renners van Team Jumbo-Visma, niet fijn om te moeten gaan met een onzekere situatie. “Wanneer wordt de competitie weer hervat? Hoe gaat het verder met het team? Ze horen toch ook de verhalen van andere ploegen waar salarissen worden gekort en waar veel onzekerheid is. Bovendien, en vergis je daar niet in, is het als sporter vreselijk moeilijk om geen doel te hebben. Dat vreet energie. Het is lastig om nu ergens naar toe te werken, bijna onmogelijk om nu al te denken aan doelen die heel ver weg liggen. Dus laten we renners hun conditie vooral een beetje onderhouden. Aan de andere kant zijn we als ploegleiding natuurlijk ook bezig met plannen, werken we scenario’s uit. En in al die plannen is het wel de bedoeling dat we er staan als het weer gaat beginnen.”

Meer dan ooit zetten de trainers en coaches van Team Jumbo-Visma de rem erop bij hun renners. Worden trainingsresultaten altijd al diepgravend geanalyseerd, nu is er nog meer toezicht op periodisering, op een terughoudende manier van trainen. Zeeman zegt daarover tegen Swier: “Het is van het grootste belang dat juist nu het immuunsysteem sterk blijft. Wie drie dagen achtereen heel hard gaat trainen, is veel vatbaarder voor ziekte. Met name lange duurtrainingen, met veel volume, hebben invloed op het immuunsysteem. Bovendien, we moeten als ploeg natuurlijk ook vooruitkijken. Stel nu dat we op een gegeven moment weer wedstrijden kunnen gaan rijden, dan komt er een aangepaste kalender. En duurt het seizoen waarschijnlijk maar zo tot in november. Normaal gesproken denken renners begin september wel dat het zo’n beetje gedaan is. Het is dus belangrijk nog wat reserve in de tank te houden, voor als het alsnog allemaal doorgaat.”

Natuurlijk zijn het voor het andere personeel ook roerige tijden. “De wielerploeg heeft zo’n 130 personeelsleden in dienst, waarvan er slechts 27 renner zijn. Het overgrote deel is in vaste dienst. We hebben niet veel zelfstandigen, of wat je zzp’ers noemt. Er is wel een aantal mensen met een nul-urencontract. Op dit moment ontvangt iedereen nog gewoon zijn salaris, en ik heb goede hoop dat dat zo blijft, maar in deze situatie kun je geen garanties geven. Wel kan ik iedereen, dus ook onze partners die gezamenlijk die salarissen opbrengen, ons kernwaardedocument nog eens onder de aandacht brengen. Daarin staat wat wij als ploeg, als bedrijf, belangrijk vinden. We willen dat we bij ons voor elkaar zorgen, dat we een goede werkgever voor onze mensen zijn: op alle vlakken. Dat is wel leidend in deze crisis. Dat geeft het vertrouwen dat ook de komende tijden de salarissen gewoon betaald zullen worden.”

Voor al die medewerkers is er nu elke vrijdagmiddag een digitale borrel. “Wie zin heeft, logt even in zodat we elkaar toch zo nu en dan ook nog even kunnen zien en wat aandacht kunnen geven. En er is sinds half april een Group Ride, waarbij we onze renners de kans geven op een digitaal platform een gezamenlijk ritje te maken. Ze kunnen dan ondertussen chatten, zodat je toch iets van een samenzijn kunt creëren.”

Zeeman geeft zijn renners ook leestips. “Nou ja, niet allemaal. De jongens die daarvoor openstaan. Tom Dumoulin en Steven Kruijswijk hebben wel wat suggesties van me meegekregen. Die jongens willen graag hard werken, maar ze willen wel zinvol en betekenisvol bezig zijn. Ze zoeken voldoening, kijken waar nog mogelijkheden tot groei liggen.” Zeeman komt dan ook niet met flutromannetjes of populair leesvoer op de proppen. Nee, zijn tip: Legacy van James Kerr. In het boek wordt uit de doeken gedaan welke lessen je kunt leren uit de aanpak bij de All Blacks, het succesvolle Nieuw-Zeelandse rugbyteam. “Dat boek heeft ons als team ook geholpen bij het samenstellen van onze kenwaarden. Als de renners het lezen, begrijpen ze nog beter in wat voor ploeg ze nu precies rijden.”

Zelf steekt hij deze dagen ook tijd in zijn persoonlijke ontwikkeling. “Wielrennen is weliswaar mijn sport, maar ik volg alle sporten, alle coaches. Probeer bij te houden wat er speelt in de topsport, hoor graag van collega’s hoe zij tegen zaken aan kijken. Ik probeer gewoon op alle mogelijke vlakken zo goed mogelijk te worden. Ik wil dat mijn atleten dat nastreven en vind dus dat je dat zelf ook moet willen. Wij willen als Jumbo-Visma structureel de beste ploeg ter wereld worden. Als je die ambitie uitspreekt, moet je daar ook alles aan doen. Iedere dag weer nadenken hoe je beter kunt worden, ook in een crisis als deze.”